Akira

Доколку во своите филмови европјаните го прикажувале својот сензибилитет, амреиканците нивната моќ, богатство и желба за спектакл јапонците дефинитивно ја покажуваат својата настраност. Акира е токму таков филм, настран, луд и сосема поинаков од што и да било друго сервирано од холивудските студија. Претставува една тотална мешаница на футуризам, акција, и научна фантастика за да на крајот експлодира ширејќи се себеси во најодалечените агли од човековата (т.е. јапонска) настрана фантазија! Во филмов има буквално се, акција, мотори, брканици по улиците на Ново Токио, државни удари, полиција, политика, пукотници, експлозии, крв, утроби, ужас и една од најлудите с-ф приказни до сега. Можеби е анимација но е далеку од цртано семејно филмче!

Акира е направен 1988 но од е една од најдобрите анимации што досега ги имам гледано и ми се чини дека уште долго нема да видам ништо подобро (Spirited Away можеби)! Деталите со кои што е исцртана околината се феноменлни иако на самите ликови и не им се посветува големо внимание. Сепак тоа е разбирливо доколку се земе впредвид колку се јапонците про-тек настроени и нивниот очигледен недостаток на личен идентитет. Од анимациска гледна точка Акира е многу пред Ice Age, Shrek, Incredibles кои иако се прилично комплексни 3Д анимации далеку каскаат зад Акира! Со филмов всушност се покажува колку е моќна анимацијата како начин на филмска презентација! Овозможува до најситен детал да се претстават и најневозможните моменти од која и да е приказна. Иако нема живи ликови дури и на полето на психологија на ликовите е можно далеку да се дотурка со добро разработена приказна.

Акира не е само 124 минутна анимирана с-ф акција! Акира поставува голем број филозофски прашања вредни за внимание. Убаво ја разработува човековата природа и желбата за моќ што некогаш излегува од границите на она што е дозволено. Потоа тука е и прашањето за новите почетоци, за војната и и целосното уништување како прв чекор кон повторната изградба. Вреди тука да се спомнат уште многу работи. Од важноста на Акира во светот на анимацијата и воопшто во светот на филмот врз кој остава голем жанровски впечаток. Преку прекрасниот soundtrack што одлично се слева со секој момент и со секое случување од самиот филм. Особено се интересни неколкуте делови, секвенци, без каков и да е звук! Немо! А во позадина анимација од која застанува здивот! Ова западњациве би рекле: Beautiful film making!

Цитат по избор: “Ново Токио е како презрела овошка што полека почнува да паѓа. Но внатре има ново семе што треба да роди. Се што треба е да чекаме да дувне ветрот и овошката да ни падне во рацете. Да го чекаме ветрот што се вика Акира!”

Што кажуваат другите за Акира:

New Times (L.A.) : One of the few unanimously acclaimed classics of Japanese animation.

The New York Times: Violent as it is on the surface, Akira is tranquil at its core. The story's sanest characters plead for the wise use of mankind's frightening new powers, lending the whole film the feeling of a cautionary tale.

Washington Post: The most expensive animated feature ever made in Japan (over 1 billion yen) and it's easily the most impressive, as well.

Village Voice: Some kind of fever-dream masterpiece, easily the most breathtaking and kinetic anime ever made and one of the most eloquent films about atomic afterclap.

Cyberpunk Review: Akira has terrific adult visuals and a great sound track. As a personal preference though, I wasn’t as thrilled with the later half of the movie. Some love it, I didn’t nearly as much. There seems to be a debate where people either love this or Ghost in the Shell (guess which one I love?). It almost seemed DragonballZ-like, but again, this is also personal preference. Regardless, Akira is a true giant of anime and should be considered required watching for anyone who wants to learn more about cyberpunk or anime.